Podanie - Servarius

motyw muzyczny

W Kapitanacie dominującą rasą są biali ludzie o potężnej budowie, niebieskich lub zielonych oczach i całkowicie łysych głowach. I tyczy się to zarówno kobiet, jak i mężczyzn.

Polarczycy to lud skupiony wokół własnych tradycji i rytuałów, które są ściśle powiązane z bronią i ćwiczeniami wojskowymi. Ich żywiołem jest niewątpliwie woda, bo to właśnie morze ich karmi i pozwala rozwijać trudną sztukę szkutnictwa, przejawiającą się w tworzeniu ogromnych barek bitewnych używanych do łupienia przybrzeżnych osad. Warto przy tym wspomnieć również o dziwnej przypadłości, jaką jest kleptomania objawiająca się wyłącznie wobec ludów nie związanych z Polarum. Mieszkańcy bardzo często kradną miecze, młoty bojowe, a nawet pancerze i inne rzeczy związane z wojskowością, będąc przy tym święcie przekonanym, iż zostało im to "podarowane".

W państwie przewodzi Kapitan Polar, osoba wybierana na spotkaniu rady dziesięciu. Może to być ktokolwiek jeśli tylko przejdzie rygorystyczne próby i należy do któregoś z plemion. Samych plemion jest dziesięć i aby stać się jego członkiem, trzeba się albo w nim urodzić, albo przejść próby wskazane przez starszyznę, które stwierdzą czy kandydat posiada cechy przydatne danemu plemieniu. Liczba plemion jest nieprzypadkowa, bowiem każde specjalizuje się w innej formie walki i każde wystawia jedną Kompanię Marynarzy Polarum.

Polarczycy specjalizują się w wojnie i szkutnictwie. Nie ma lepszych marynarzy i wojowników, nad Polarczyków, nie ma.

Pierwsze osady Polarczyków pojawiły się setki lat temu, a zjednoczyła je osobistość znana jedynie jako Kapitan Polar. Dzięki jego taktycznym decyzjom, a w szczególności dzięki zastosowaniu specjalnego i trudnego manewru znanego jako "Żelazny Deszcz", podbił okolicznego osady i stworzył specjalny system polityczny, który trwa do dzisiaj. Pomimo wojowniczego nastawienia, każdy Polarczyk wie jak ważna jest dyplomacja w kontaktach z obcymi.

Zdecydowanie dominującą rasę stanowią dwunożni jaszczuroludzie zwący siebie drakonianami. Posiadają łuskowate ciała, niebieskie, fioletowe lub czerwone oczy oraz silne - chociaż delikatne - ręce i nogi.
Mieszkają tutaj również ludzie o szczupłej, prostej budowie i niesamowitej kondycji. Posiadają włosy o różnych kolorach, ale oczach zawsze niebieskich.
Obie rasy mieszają się miedzy sobą tworząc potomstwo zawsze o rasie matki.

Mieszkańcy tej krainy to spokojny lud prowadzący osiadły tryb życia. W związku z obecnością dobrej gleby i sporymi plonami zbieranymi nawet dwa razy do roku, rozwija się tutaj również malarstwo i kultura pod postacią nowych form architektury.
Czasem senną atmosferę przerywają kłótnie pomiędzy osadami, które rozwiązuje się podczas "rytualnych walk", będących niczym innym niż wielką bijatyką, ale za to dosyć barwną, bo uczestnicy malują na swoich ciałach urazy mające zostać "wybite". Po krótkiej walce zasiada się razem do wielkiej uczty stanowiącej nieodzowny element każdego święta lub ważniejszego wydarzenia.

Spora ilość łąk sprawiła, że pasterstwo również wywarło wpływ na kulturę w taki sposób, że pomimo istnienia odrębnej waluty, często do wyceniania towaru używa się bydła, i tak na przykład, wyśmienity klejnot lub pierścień może być wart jednej sztuki bydła, a drewniane krzesło już tylko połowę tej sztuki. Co najciekawsze ten system sprawdza się naprawdę nieźle.

W kraju włada książę wraz ze swoją radą złożoną z jednego z przedstawicieli każdego stanu obecnego w państwie. Każdy osada ma swoich przedstawicieli, którzy pomagają w zarządzeniu osadą burmistrzowi lub sołtysowi, a raz na pięć lat zbierają się we wcześniej umówionym miejscu i debatują, który z nich stanie się doradcą księcia. Taki system nie gwarantuje oczywiście społecznej równości, ale przynajmniej każda ma możliwość wypowiedzi i wywalczenia nowych praw, nawet jeśli jest na to bardzo mała szansa. Poza tym społeczeństwo jest dosyć dobrze zorganizowane posiadając własną walutę i biurokrację.

Specjalnością jest rolnictwo, architektura i rzemiosło. Tutejsze budynki są doskonale zaprojektowane i wykonane dzięki rozwijającej się matematyce i inżynierii. Mieszkańcy zajmują się również jubilerstwem, tworzeniem mozaik i innych rzemiosł, gdzie niezbędna jest dokładność, bo mają na to wystarczająco dużo czasu dzięki dobrze rozwiniętemu rolnictwu.

Obecnie zajmujące te tereny ludy, przybyły tutaj z różnych krain około pięciuset lat temu, a każda grupa przybyszów tworzyła swój klan. Duża ilość surowców nie była przeszkodą dla wielu niepotrzebnych krwawych walk toczonych w tamtych czasach, ale stała się później czynnikiem łączącym tutejsze plemiona, bo w końcu doszło do wymiany handlowej pomiędzy osadami, a to dało początek tworzeniu relacji dyplomatycznych. W końcu, dzięki zabiegom dyplomatycznym i militarnym udało się stworzyć Księstwo Smoczej Przełęczy, a jego twórca przyjął tytuł Księcia. Na pamiątkę tamtych burzliwych dni, każdy w Smoczej Przełęczy posiada jakiś rodzaj uzbrojenia, aby nie zaprzepaścić kilku wieków starań o pokój.