Podanie Vannowe

Tanajowie należą do rasy ludzi o przysadzistej i barczystej sylwetce, płowych blond włosach i ciemnobrązowych oczach. Charakteryzuje ich krzepa i przystosowanie do trudnych warunków klimatycznych wykształcone przez całe pokolenia życia w ciągłym trudzie.

Kultura wytworzona przez ludzi gór skupia się głównie wokół elementu różnorakiej dominacji, zarówno na polu fizycznym jak i w odniesieniu do więzów społecznych. Mężowie biorą swoje żony poprzez narzucenie im swojej woli i pokonanie rywali lub ojca kobiety w pojedynku na pięści, a pohańbieni tracą prawo do nazwiska, żony i domu. Wśród Tanajów popularne są także tatuaże bojowe stylizujące wilcze i niedźwiedzie kształty, naszyjniki z kłów upolowanych zwierząt i różne wyjątkowe przedmioty-talizmany rzekomo przynoszące szczęście ich posiadaczom.

Społeczeństwo zamknięte, uhierarchizowane patriarchalnie i skupione wokół wodza oraz jego drużynników. Pozostają ślady po starym systemie kastowym, takie jak wyłączenie handlarzy czy kapłanów z obowiązku stawiania się w celu odbycia agresywnego najazdu, ale ogólnym trendem jest uniwersalizacja zasad brutalnej siły obowiązujących pośród ludu gór. Pełnię władzy i kontroli militarnej nad plemieniem pełni jego wódz, obecnie Argos, która bardzo często nadużywana jest - ze społecznym przyzwoleniem - w celu czerpania innych korzyści ze sprawowania tej funkcji, głównie natury finansowej i ogólnokontrolnej.

Opór i walka. Tanajowie bronią swoich ziem jak oszaleli, nie dopuszczając jakiemukolwiek z agresorów postawić choć stopy na ziemiach swoich ojców i "dziadów". Wytwarzają świetnie wyważone oszczepy, topory i włócznie z brązu oraz lokalnie występujących kamieni, polują i w małym stopniu uprawiają agrykulturę.

Tak właściwie w górskiej fortecy Tanaja którą uzurpowało sobie obecne plemię Tanajów jeszcze kilkaset lat temu mieszkali osadnicy z innych stron kontynentu. Prowadzeni przez Fedrosa, syna Solosa, Tanajowie zdobyli domy tubylców i wyrżnęli ich w pień. Pech chciał, że w jakimś czasie po tej dumnej wyprawie zdobywczej okolice zdominowały wpływy innych państw i ludów, a większość pozostałych szczepów z których wywodzili się Tanajowie została wyrżnięta. Kilkadziesiąt lat temu Tanaja została najechana i z trudem wybroniona, właśnie w tej chwili ten starożytny lud najeźdźców zdał sobie sprawę z tego, że poza ich murami nie został nikt, z kim byliby w stanie się porozumieć - natchnęło ich to panicznym strachem przed swoją niepewną przyszłością i skłoniło ku poświęceniu żyć walce i pamięci o przodkach. Dziś przewodzi im niejaki Argos, syn Turusa, który ponad wszystko pragnie zabezpieczyć przetrwanie lokalnej społeczności nawet kosztem pozbawienia jej odwiecznych przywilejów i praw.

Duergarzy z Arak Fazur charakteryzują się szarą i bladą karnacją niezmieniającą barwy nawet pod wpływem promieni słonecznych, bardziej smukłą budową ciała i nieco bardziej podobnymi do ludzkich rysami twarzy od swoich krasnoludzkich współbraci - węższym i mniejszym nosem oraz wyższymi kośćmi policzkowymi. Poza tym jednak osiągają wzrost do czterech i pół stóp, mają kruczoczarne włosy i brody oraz nieprzeniknione, czarne lub ciemnobrązowe oczy.

Całe stulecia przebywania w podziemiach sprawiły, że mieszkańcy Arak Fazur przyzwyczaili się do ciemności i otoczyli ją pewnym kultem i szacunkiem. Największe głębie uchodzą za miejsca najwyższego kultu społecznego, a wyprawy w celu kontrolowania populacji nieczystych stworzeń z głębin Ar Tringol czy Ar Orok stały się tematem godnym poświęcenia mu setek fresków w największych salach. Pod względem płci wśród szarych krasnoludów panuje zaskakująca tolerancja, wyłączając dziedziczenie wśród arystokracji, które jest primogenituralne bez najmniejszych odstępstw. Poza tym, oprócz wiary, znacznym szacunkiem cieszy się też kult przodków, narzędzi i gór.

Silny podział kastowy na kastę arystokratyczną, kupiecką, kapłańską, rzemieślniczą i gminną. Właściwie jedynie kasta arystokratyczna i kapłańska mają jakikolwiek wpływ na króla; ten posiada władzę zbliżoną do absolutnej z dużą rolą familii elektorskich, których jest w tej chwili, po tragicznym wyginięciu dawniej rządzącego rodu Tharnan, siedem. Nie można mu jednak podważać pewnych podstawowych, związanych z tradycją i religią, wartości.

Rzemieślnictwo i eksploracja. Szare krasnoludy świetnie sobie radzą z wytwarzaniem przedmiotów najlepszej jakości, budową murów i umocnień oraz przetapianiem świetnej jakości kruszców. Ponadto mistrzowsko opanowali zdolność penetracji głębin, potrafiąc pokonać spore dystanse pozostając niezauważonym i nie potrzebując przy tym, dzięki swojej połowicznej infrawizji, prawie żadnego źródła światła.

Arak Fazur zjednoczyło się ku korzyści wszystkich przed czterdziestoma laty, kiedy osiem rodzin szlacheckich władających okolicznymi Wielkimi Salami zjednoczyło się wreszcie. Powody były różne - czerpanie większych zysków z wydobycia, handlu, zabezpieczenie rubieży krasnoludzkiego władztwa w podziemiach; fakt jest jednak taki, że to zjednoczenie nastąpiło i nikt nie jest z niego szczególnie niezadowolony. Wcześniej szare krasnoludy zdawały się żyć w tych głębiach od stuleci i tworzyły związki plemienne, jednak stosunkowo wcześnie przeszły na typowo urbanistyczno-feudalny rodzaj rządów.